rituelen

Ik creëer en zoek graag een ritueel voor jou. Iets dat bij jou past en dat je zelf of samen met mij kunt uitvoeren. Wat is er allemaal mogelijk bij een overgangsmarkering? Ik ontwikkel ik een authentiek ritueel helemaal afgestemd op jouw situatie en in verbinding met jouw vraag en behoefte.

Lees verder

Kleine dromen in een donker bos

We zitten met zijn allen in een situatie die we niet hebben gekozen, er worden ons regels en beperkingen opgelegd. Alle houvast die we een paar weken geleden nog hadden wordt onder onze voeten weggemaaid, en de toekomst is onzeker. Veel is stilgevallen, gelukkig lijken we een weg te vinden in de sociale isolatie en […]

Lees verder

Schaamte voor eenzaamheid

Als je alle foto’s op de mediakanalen mag geloven is iedereen steeds gelukkig en succesvol. En knap ook natuurlijk. En dat lijkt de norm te zijn. Je moet leuk, aantrekkelijk, energiek, vitaal en “happy de peppie” zijn. Anders…? In mijn jeugd was het niet anders. Al hadden we toen natuurlijk nog geen internet en geen […]

Lees verder

Verhalenkinders

“Schrijf je wel eens verhalen?” Vroeg ze… “Mmmmwahhh”, ik reageer ontwijkend en onduidelijk. Mijn neiging is om “nee” te antwoorden, ook al schrijf ik af en toe minibiografieën en biografische verhalen voor mensen. En geef ik al jaren autobiografisch schrijfcursussen. Maar zelf verhalen schrijven? Dat mag geen naam hebben afgezien van een enkel sprookje of […]

Lees verder

De blauwe prinses

Er was eens een prinsesje. Ze was haar kasteel kwijtgeraakt in de chaos van de grote oorlog, die al 7 jaar woedde. Samen met haar zoontje, de kleine prins, had ze zich een schamel onderkomen gevonden in het hutje van de vrouw met twee gezichten. Het donkere hutje stond naast vele ander bouwsels aan de […]

Lees verder

Hoe het meisje haar kleur vond

Er was een eens meisje Ze woonde in een kasteel vol met oude boeken. Haar vader, de koning, liet boeken van heinde en ver naar zijn kasteel brengen. Uit alle landen kwamen dagelijks dozen vol. Sommige kamers zaten zo volgestouwd dat je de deur nauwelijks meer open kon maken. Overal stonden stapels en bouwsels van […]

Lees verder

Lieve mam

Lieve Mam Al mijn leven lang hoor ik dat ik op je lijk. Vroeger vond ik dat uitermate irritant. Nu vind ik ‘t heel fijn, als jouw zussen of oude vriendinnen zeggen: “Wat lijk je toch op je moeder”. Iets van jou leeft in mij door. Dat “iets” is zo veelomvattender, betekenisvoller en dierbaarder geworden […]

Lees verder

Een leven lang mee

Ergens in september ’95 moet t zijn geweest… Ik woonde anti kraak achter t Oosterpark. Na het verbreken van 10 jaar samen, alleen, zwervend van tijdelijk huis naar huis in Amsterdam. Op de Dappermarkt, om de hoek van “zijn” oude huis waar ik ooit ook nog woonde, kocht ik dit broodmes van mijn laatste geld. […]

Lees verder

De dood is niet romantisch

Zij stinkt, reutelt en rochelt. Ze is lelijk en afschrikwekkend. Maar toch…maar toch… De dood legt alle maskers af. Pijnlijk tot het kale bot laat ze alles zien wat anders door de waan van alledag en sociale aangepastheid onzichtbaar en soms stiekem weggemoffeld kan blijven. Afgelopen weken mocht ik vele uren aan t sterfbed van […]

Lees verder

Mijn naam

Mijn naam is Lieke. Mijn naam heeft een verhaal, want waar is mijn naam ontstaan? En wanneer? Hij is me niet door mijn ouders gegeven, die gaven me mijn eerste naam. Mijn naam is een raadsel. Ergens ontstaan op de kleuterschool. Toen kwam ik thuis en zei dat ik voortaan Lieke heette. Volgens mijn moeder […]

Lees verder